Moja Niewiadówkę kupiłem w Montrealu od Polaka, który przypłynął tutaj Batorym. Potrzebna mu była duża skrzynia na rzeczy osobiste i zdecydował się na załadowanie wszystkiego do... przyczepki kempingowej. Po 20 latach intensywnej eksploatacji Niewiadówki zaczeły się pojawiać objawy starości. Lakier stał się matowy (a do tego niepotrzebnie naklejałem różne nalepki), pekła przednia szyba, tylna zrobiła sie żółta, matowa. Najgorsze jednak, że tapicerka węwnetrzna zaczeła się odklejać i praktycznie spadać. Remont zacząłem od... poszukiwania tapicerki. Nie było to łatwe, wielu dealerów w Polsce jej nie miało, ci co mieli zadali sporo ponad 1000zł. Z pomoca przyszla mi firma z Ujazdu, tuż obok fabryki przyczep. Nie bylo jednak żadnej możliwości wysłać tapicerkę do Kanady. Cóż robić? Razem z żona polecieliśmy do Polski. Firma przyjela nas po królewsku. Dano nam setki rad jak remontować przyczepę, pozwolono zrobić sporo zdjeć, film. Bez ich rad nasza przyczepka nie byłaby do dziś jeszcze skończona. Remont zacząłem od wyjęcia wszystkich mebli (och te wkręty na płaski śrubokręt!). Tapicerka spadła już wcześniej. Szlifowanie ścian (wewnatrz) nie należało do przyjemności.

Na tym etapie oddałem Niewiadówkę do malowania w warsztacie samochodowym. Cena $1000. Jakość pracy: przeciętna. Zabrało to 2 dni. Było trochę emocji przy wyjmowaniu bocznych szyb. Gdybym je uszkodził musialbym chyba ponownie lecieć do Polski po nowe. Zakładanie ozdobnych listw winylowych tylko pozornie wyglądało łatwo. Na szczęście firma - bylismy w kontakcie telefonicznym i mailowym doradziła nam, aby rozgrzać listwy w gorącej wodzie przed montażem. Ha! prawie je zagotowałem. Ale udało się. Przy okazji rada: nie należy odkręcać śrub mocujących długie listwy aluminiowe (lecą przez całą długość przyczepy- po bokach). Czas na "deser", czyli przyklejanie tapicerki. Przyznam, że bałem sie tego....

Nie było rady - trzeba zacząć przyklejać tapicerkę. Kontaktowałem się z dwoma kanadyjskimi firmami, ale to przekraczało zakres ich myślenia. Wszystko, co "nietypowe" jest tutaj nie do wykonania. Teraz dopiero (po 35 latach w Kanadzie) rozumiem, co to znaczy "polska złota raczka". Zacząłem od unoszonego dachu, który uprzednio zdjąłem. To było raczej latwe, chociaż trzeba dokładnie "wycentrować" tapicerkę, aby potem śruby nie znalazły się w tym samym miejscu co moskitiera. Za dobrą rada firmy z Ujazdu przykleiłem najpierw obydwa "półksieżyce" pod sufitem, następnie tapicerkę obok drzwi, w szafie i pod oknami. Ta kolejność jest bardzo ważna. Ściany, gdzie są boczne okna były już trudniejsze. Firma radziła, aby przyklejać od dołu, ale do tego potreba dwóch, a ja byłem sam i bałem się, że gdy zakończe przyklejanie pod półką tapicerka może wyjść krzywo. Przyklejałem więc od góry. Jakoś wyszło... choć mogło być lepiej. Używałem kleju "Contact Cement-Gel". Jest on odpowiednikiem polskiego Butaprenu. Dlaczego "Gel"? To była sluszna rada firmy z Ujazdu. Ociągałem się z przyklejaniem tapicerki na suficie, ale w końcu trzeba to było kiedyś zrobić. Najpierw przykleiłem 4 wąskie paski wokół unoszonego dachu. Aby to wszystko nie spadło, wymyśliłem coś w rodzaju rusztowania tuż pod sufitem na którym tymczasowo rozłożyłem tapicerkę. Następnego dnia przyszła kolej na boki, przód i tyl sufitu. Zostawiłem to wszystko na noc i nazajutrz z biciem sera otworzyłem drzwi przyczepy. Tapicerka była na swoim miejscu, co widać na zdjęciach. Koniec z tapicerka! Alleluja! Na początku nie bardzo wiedziałem jak oczyscić ściany ze starego kleju. Ostatecznie znalazłem dysk (załączam zdjęcie), który okazał się najlepszy. Inny problem: Stary i nowy klej są tego samego koloru. Przy nakładaniu kleju pędzlem - okazało się później - niestety, że na niektóre miejsca nie nałożylem kleju.

Założenie uszczelki i klina uszczelniającego bocznych okien przekraczało moje możliwości. Garaż robił to przez 4 dni i jakość jest dramatyczna, nie mowiąc już o wielu zadrapaniach lakieru. Zgroza! Ale nie miałem odpowiedniego narzędzia. Instalacje 12V i 110V zrobiłem po swojemu. Nic specjalnego - dołożylem mały prostownik 110/12V aby mi zasilał radio, wewnętrzne światła, wentylator i maly wentylator podczas postojów na kempingach. Zainstalowałem rownież świetlówkę 110V. Dwa głośniki, kilka drobnych akcentów azjatyckich (żona jest Tajką) i moja Niewiadówka z 1986 - ale wygląda jak nowa jest gotowa do drogi. Pierwszy wypad zrobiliśmy do USA. Jak zawsze wszędzie gdzie jesteśmy ludzie wpadaja w zachwyt! "Oh, jaka piękna, jaka mała, gdzie ją kupiłeś, pokaż nam jak wygląda węwnatrz." Od 20 lat to samo!!! Już mnie nudzi ten zachwyt. Raz w Texasie szeryf zatrzymał mnie na autostradzie, bo chciałby kupić taka przyczepkę dla swojej córki. Wyslałem go do Polski. Odpowiedział - "Sorry -to far for me..." (Przykro mi, za daleko dla mnie...). Ostatnio odsłaniam okna i wszyscy mogą zaglądać do środka. Niewiadówka - Star of America!!! Nigdy nie potrafiłem zrozumiec dlaczego Niewiadów nie eksportuje tych przyczep na rynek północno-amerykański. Lubię moja Niewiadówkę, jestem raczej zadowolony z mojej pracy (remontu), żałuje, że zmieniłem podłogę - polska sklejka była lepszej jakości. Składam ogromne podziękowania firmie z Ujazdu i jej właścicielom. Poświecili mi dużo cennego czasu, udzielili mnóstwo cennych rad, odpowiedzieli na każde z moich pytań - nawet te naiwne, nigdy nie okazali zniecierpliwienia mimo moich licznych i długich konwersacji telefonicznych. I to wszystko bezinteresownie!